Wil je ‘goed’ als antwoord op de vraag ‘How’s work?’ dan is de eerste horde die genomen moet worden die van werktevredenheid. Dit hangt af van een fair loon en van het feit dat je baan je privéleven niet opeet. Maar je moet je werk ook ervaren als veilig, zowel fysiek, sociaal als psychologisch. Dat klinkt misschien heel voor de hand liggend, maar deze factoren vormen de basis.

In ons land is zowat negen op tien werkenden tevreden over zijn of haar werk. Al is ‘tevreden zijn over’ natuurlijk niet zo’n heel veeleisende standaard.

De mensen waarmee je samenwerkt, blijken een grote bron van werkplezier, de tweede horde. Dat ons werkplezier klappen heeft gekregen tijdens corona hoeven we jou niet te vertellen. De roep naar verbondenheid klonk luider dan ooit tevoren. Daarnaast willen we ook werk doen dat we graag doen en liefst het grootst mogelijke deel van de werktijd. 

Met het werkplezier is het wat minder goed gesteld. Bij een Brits onderzoek moesten smartphonegebruikers aanduiden welke 40 activiteiten zij uitvoerden, en hoe goed of slecht zij zich daarbij voelden. Werk eindigde hier op een bedroevende voorlaatste plaats vóór ‘ziek in bed liggen’. Er is dus nog marge voor meer werkplezier.

Horde 3 is actief engagement. We zijn geëngageerd als we ons werk uitdagend vinden en als we onze krachten of talenten kunnen gebruiken of ontplooien. We hebben een zinvolle toekomstvisie nodig en doelen die ons motiveren. Vrijheid en verantwoordelijkheid werkt in de meeste gevallen ook. 

De laatste en vierde horde naar werkgeluk – ook de moeilijkste – is hoe zinvol we ons werk vinden. Om mensen zinvol werk te geven, moet je zorgen dat hun werk ergens toe bijdraagt. Werk dat niet alleen goed is voor henzelf, maar ook voor anderen. Als organisatie zorg je er het best ook voor dat je een maatschappelijke meerwaarde hebt, die je ook helder onder woorden brengt.