De eerste horde die genomen moet worden is die van werktevredenheid. Dit hangt af van een fair loon, maar ook het feit dat je baan je privéleven niet opeet. Je moet je werk ook ervaren als veilig, zowel fysiek, sociaal als psychologisch. Deze ietwat ouderwetse factoren vormen de basis. 

In ons land is zowat negen op tien werkenden tevreden over zijn of haar werk. Al is ‘tevreden zijn over’ niet zo’n heel veeleisende standaard.

Menselijke relaties blijken een grote bron voor werkplezier, de tweede horde. Tijdens corona hebben velen geleden onder het feit dat het moeilijker was om zich verbonden te voelen met collega’s. Daarnaast willen mensen ook het werk doen dat ze graag doen en liefst het grootst mogelijke deel van de werktijd. 

In deze categorie is het minder goed gesteld. Bij een Brits onderzoek moesten smartphonegebruikers aanduiden welke 40 activiteiten zij uitvoerden, en hoe goed of slecht zij zich daarbij voelden. Werk eindigde hier op een bedroevende voorlaatste plaats vóór ‘ziek in bed liggen’. 

Horde 3 is actief engagement. Mensen zijn geëngageerd als ze hun werk uitdagend vinden en als ze hun krachten of talenten kunnen gebruiken of ontplooien. Mensen moeten een zinvolle toekomstvisie krijgen en doelen die hen motiveren. Vrijheid en verantwoordelijkheid werkt in de meeste gevallen ook. 

De laatste en vierde horde naar werkgeluk – ook de moeilijkste – is hoe zinvol we ons werk vinden. Om mensen zinvol werk te geven, moet je zorgen dat hun werk ergens toe bijdraagt. Werk dat niet alleen goed is voor henzelf, maar ook voor anderen. Als organisatie zorg je er het best ook voor dat je een maatschappelijke meerwaarde hebt, die je ook helder onder woorden brengt.